Christianitas Antiqua jest periodykiem, obejmującego studia i materiały z zakresu chrześcijańskiego antyku, cywilizacyjnych przemian zachodzących pod wpływem chrześcijaństwa pomiędzy I i VI wiekiem n.e. Kolejne tomy przygotowywane są w Zakładzie Historii Starożytnej, a więc w gronie historyków, których interesuje, czym chrześcijaństwo antyczne było, jak wtapiało się w społeczność antyczną, co dla tej społeczności wniosło i jakiej ewolucji podlegały: gmina chrześcijańska i społeczności różnych nacji zamieszkujące wschodnie i zachodnie prowincje Cesarstwa Rzymskiego. 

 

Publikujemy teksty, których autorzy zajmują się przemianami cywilizacyjnymi IV wieku n.e., a zwłaszcza tych autorów, którzy usiłują uchwycić polityczne i religijne potrzeby zmian w życiu państwa i Kościoła, jakie dokonały się w czasie niespełna siedemdziesięciu lat dzielących Edykt Mediolański od Edyktu Teodozjusza I „cunctos populos”. Przy tej okazji, jak i zapewne w odniesieniu do chrześcijaństwa I i II wieku, zainteresowania redakcji kierują się ku antycznemu judaizmowi. Zamierzamy bowiem przybliżać polskiemu czytelnikowi, właściwie nieobecne w naszym języku teksty i komentarze oświetlające: pola wspólne dla chrześcijaństwa i judaizmu, narastający w Antyku konflikt pomiędzy gminą żydowską i chrześcijańską, problem misyjności obu tych religii i ocenę chrześcijaństwa w pismach rabinicznych i talmudycznych. Zatem, otwieramy łamy do publikacji rozpraw, artykułów i przyczynków, które będą podejmować zarysowane zagadnienie głównie od strony historycznej, ale przecież nie wyłącznie. Zapraszamy do współpracy grono historyków, teologów, religioznawców i tłumaczy tekstów antycznych.

 

Według ministerialnej „wyceny” w 2013 r.,  Christianitas Antiqua jest czteropunktowym periodykiem.