Monografia składa się z dziesięciu artykułów autorstwa polskich i zagranicznych literaturoznawców zajmujących się twórczością noblisty J.M. Coetzee’go. Teksty stanowią komplementarną całość, skupiającą się na różnorodnych aspektach powieści Coetzee’go, rozpatrywanych pod kątem technik narracyjnych modyfikujących lub blokujących tradycyjne sposoby komunikacji literackiej. Rozwijana w książce argumentacja obejmuje wszystkie powieści Coetzee’go od Dusklands (1974) aż po Dzieciństwo Jezusa (2013).